Als een van de meest prestigieuze hedendaagse architecten van Spanje is Ricardo Bofill verantwoordelijk voor een grote verscheidenheid aan commerciële projecten, van hotels en luchthavens tot kantoorcomplexen. Maar het is zijn eerdere werk, van de jaren zestig tot en met de jaren tachtig, dat echt grenzen verlegde dankzij zijn baanbrekende combinatie van een sociaal ingestelde stadsfilosofie en artistieke genialiteit.
La Muralla Roja (De Rode Muur) stijgt op van de rotswanden van Calpe en claimt waarschijnlijk de titel van het meest adembenemende werk van Bofill. La Muralla Roja is een imposant, fortachtig gebouw dat een oogverblindende kluwen van kleurrijke gangen, open trappen, appartementen en buitenruimtes verbergt. Geïnspireerd door islamitische lokale architectuur, leende Bofill verschillende elementen uit de Kasbah, waaronder hun hoge, imposante muren en de manier waarop ze buiten en binnen in één ruimte samenvoegen. La Muralla Roja roept ook de strakke lijnen en geometrische abstractie op van Sovjet constructivistische architectuur. Toch wordt voorkomen dat het te imposant en sober wordt door het gebruik van kleur. Muren wisselen af tussen rood, lila, blauw en lichtroze, terwijl de diepe azuurblauwe achtergrond van de oceaan en de altijd blauwe Spaanse luchten het kleurenpalet verder verbreden. Gebouwd in 1973, is het gebouw nog steeds net zo gedurfd en fantastisch als toen.
Als onderdeel van de ontwikkeling van La Manzanera, die ook La Muralla Roja omvatte, is Xanadu een gebouw met 18 appartementen dat uitkijkt op de Middellandse Zee. Ontworpen rond het concept van het kasteel, draait de structuur van Xanadu om een centrale as, waaraan talloze kubussen worden toegevoegd om de appartementen te vormen.
Plexus, een van de eerste projecten die worden gebouwd in La Manzanera, het vakantiepark dat ook de thuisbasis is van La Muralla Roja en Xanadu, is een complex dat bestaat uit villa’s, appartementen en voorzieningen. Zoals bij alle werken van Bofill, speelt zijn studie van de lokale architectuur een belangrijke rol. Ramen in mediterrane stijl met de gebruikelijke houten luiken, gewelfde doorgangen en witgekalkte muren liggen naast stenen terrassen, gebouwd in dezelfde stijl als de traditionele die zijn gebouwd voor agrarische doeleinden die het gebied kenmerken. Maar zoals altijd is de gevoeligheid van Bofill voor traditie niet zonder contrasten. De subtiel gebouwde stenen muren maken plotseling plaats voor kubusvormige raamkozijnen die in gedurfde tinten zijn geschilderd – hun lineaire vormen stijgen soms verticaal op om decoratieve schoorsteenvormen te vormen die over de daken dansen.
In 2023 is het vijftig jaar geleden dat Bofill de Rode Muur liet bouwen en om dit te gedenken heeft Calp dit jaar tot Bofill-jaar uitgeroepen. Er worden allerlei activiteiten en evenementen opgezet, maar een probleem dat eerst dient opgelost is een akkoord met de bewoners van de Rode Muur, want die zijn de bezoeken van duizenden toeristen ondertussen zat.
