Afstand: 19 kilometer
Tijd: 6 uur
Moeilijkheid: gematigd moeilijk
Wegbeschrijving naar het kleine dorp Almudaina
Vanuit het noorden van de provincie Alicante rijden we naar Pego en vervolgen dan onze route langs de CV-700 door de vallei van de Gallinera tot in Planes. Hier nemen we de CV-708 tot in Almudaina.
Vanuit het centrum nemen we de CV-70 door de vallei van Guadalest en vervolgens de CV-710 naar Almudaina.
Vanuit het zuiden van de provincie is de gemakkelijkste weg de A7 tot Cocentaina, vervolgens de CV-706 en CV-710 tot Almudaina.
De Sierra de Almudaina scheidt de vallei van Travadell en Planes van de vallei van Seta. Vanaf het hoogste punt, de Alt de la Caseta de la Neu, zien we de valleien en de omringende bergketens.
Het is geen probleem om ergens in het dorp de auto te parkeren. We begeven ons om te beginnen naar het sportcomplex en de kapel van de Santissím Crist del Socors, langs de kruisweg, omzoomd met cipressen.
Achter de kapel begint een aarden weg met links kerselaars die we moeten doorkruisen tot bij een steenlawine. Daar begint een pad dat is aangeduid met een steenhoopje. We zullen tevergeefs naar de bekende markeringen in geel en wit zoeken, want die zijn er niet. Het is geen officiële wandelroute die we lopen.
Het pad brengt ons steeds hoger langs de flank, in diagonaal en heel geleidelijk. We passeren een huis in ruïne, rechts van ons. We hebben nu al een mooi uitzicht over de streek en de bergketens van Montcabrer, Benicadell, La Safor, het stuwmeer van Beniarrés… en hoger lopend draaien we lichtjes naar rechts.
We komen dan bij een bocht naar rechts die ons in de sierra brengt en tot bij een bedding waar we links van ons en naast het pad een oude vervallen sneeuwput zien, waarin een kerselaar groeit. De wanden zijn helemaal ingenomen door struiken.
Even later bereiken we een landweg en hebben we uitzicht naar het zuiden, naar de rotswand van de Sierra de Serella en de Aixortá, met opzij de Sierra de Alfaro en aan de horizon de Aitana. We lopen de landweg op naar rechts en blijven nu op de toppen van de bergketen in een aanhoudend op en neer, maar zonder enige moeilijkheid, tot we op het hoogste punt komen, de Loma Redonda, (grondgebied van Balones) met een hoogte van 985 meter.
We keren nu terug, maar nemen niet het pad waarlangs we gekomen zijn. We lopen rechtdoor naar een van de weinige bomen op deze berg en we zijn nu op het andere hoogste punt, de Alto de la Caseta de la Neu, op een hoogte van 1010 meter.
In de verte zien we enkele boomgaarden en een rond waterreservoir. Dat bereiken we al snel en er is ook een bron, de Abeurada del Pouet.
Vanaf hier lopen we in oostelijke richting over een landweg, steeds links aanhoudend en passeren het Caseta del Tonto tot bij de Corral de Cendra. Het huis bevindt zich in slechte staat maar heeft enkele dennen die schaduw bieden, waar we even halt kunnen houden en genieten van het uitzicht over de vallei van Alcalá, de Sierra de Gallinera, de berg Benicadell, La Safor… spectaculair…
Maar het mooiste komt nog. Links duidt een steenhoopje ons pad aan, afdalend langs een rotswand en meteen bevinden we ons in een ander landschap. Dit is de oostkant van de Sierra de la Almudaina, bij de Penyetes de la Cova Negra. We dalen verder af langs barrancos en een grot waarvan de ingang helemaal wordt afgesloten door een vijgenboom.
We vinden een pad in het midden van de barranco maar bij een heuvel gekomen leiden de steenhoopjes ons uit de bedding tot bij een verlaten landbouwveld. Wat verder zoeken we weer het pad in de bedding en we dalen verder af met mooie uitzichten op de Barranco de la Cova Negra. We lopen nu tussen hoge rotswanden en aan onze voeten een diepe kloof.
Dan komen we op een brede weg, passeren een oude hoeve in ruïne, de Corral Roig, en zien nu het dorp Catamarruch. We dalen nu tussen amandelboomgaarden en komen op de oude weg tussen Catamarruch en Almudaina, die ons weer wat hoger brengt. In een bos lopen we over een oude ezelweg, onder de rotsen van de Penyetes Altes de Benialfaquí. Hier en daar zien we uitgehakte gaten in de rotswand. We steken enkele beddingen over en dalen af over een steenlawine. Vanaf hier zijn er geen steenhoopjes meer om de weg te wijzen. Langs kerselaars bereiken we de geasfalteerde weg die we naar links oplopen om zo Almudaina te bereiken.
